10 Aralık 2012 Pazartesi

ALİ İLE AYŞE BİR GÜN...


Anneler salonda çay içip kısır yerken, Ali ile Ayşe sıkıldı. Bu iki tatlı çocuk öyle yaramaz, öyle yaramazdı ki; 'yeter ki ortalığı kırıp dökmesinler' diye bu tür toplantılarda bir odaya kapatılırlardı. Böyle sıradan bir günde, lambası patlamış bir kilere kapatıldılar. Hiç sorgulamadan hemen oyunlar oynamaya başladılar.
Ali doktor, Ayşe hemşire oldu. Ali çocuk, Ayşe anne oldu. Ali ile Ayşe takım; duvardaki izler kale oldu. Birlikte dünyayı ele geçirip, kral-kraliçe oldular. Ali kedi, Ayşe fare oldu. Ayşe öğretmen, Ali öğrenci oldu. Beş taş ve miskette rakip oldular. Bi' ara, Ali'nin eli Ayşe'nin eline değer gibi oldu; yanaklar kızardı.
Birlikte kitap okudular, uyuyup uyanıp büyüdüler. Bir yakınlaşıp bir uzaklaştılar. Zil çalıp kaçtılar. Bir filmin içine doğru yürüdüler. Patikalardan geçtiler, kötüleri yendiler. Salondan dedikodu sesleri geldi, gülüştüler.  Ayşe korkup Ali'ye sarıldı. Sığınmak yüzyıllardır her kadının temel ihtiyacıydı. Ayşe korktukça Ali kuvvetlendi. Her kahramanca efsanenin ta içine dikti gözlerini. Pencereden biri göründü; bizimkiler bi' an için kayboldu. Okudular. Kaleme, kağıda; müziğe ve yollara koyuldular. Bir küçücük odada hepimizin hayatını yaşadılar. Oyunların içinde dallanıp budaklandılar. Salondan sadece çay kaşığı sesleri ve komutlar kalmıştı, odaya düşen.
Eğitimli birer birey oldular. Uzadılar, hayvanlaştıkları anlar oldu. Bir gün aniden çiftleştiler. Ali 'adam',  Ayşe 'kadın' oldu. Dışarıdan gelen her ses kayboldu. Yeryüzünde başbaşa kaldılar. Kapının anahtarını Ayşe' nin saçlarının arasında buldular. Kapıyı açıp dışarı çıkamadılar. Zamanla, bedeni tamamlanarak oluşan bir hayvanın biçimlenişi gibi, kıpırdayarak evrensel biçimlerini almaya başladılar. Nasıl bir yoldan geçip, dünyanın neresinde, ne hale gelirsen gel; cinsiyete dayalı haller vardı. Adam Ali koltuğa, televizyonun karşısına; Kadın Ayşe mutfağa, çorbanın başına yürüdü. Oysa ikisi dünyayı gezip gelmiş, modernize olmuş birer bireydi. Ne fark ederdi?
Kadınlığın ve erkekliğin tarihinin minik bir özeti olup çıktılar odadan... Kapıyı kırarak. Anneler gitmiş, kısır çoktan bitmişti.



Hiç yorum yok: