22 Şubat 2013 Cuma

BEN BİR BAYKUŞ OLSAM...

Doğru söyle; mertçe itiraf et... Hiç mi kalbin patlarcasına karışıkken., ağlamayı beceremediğinden, sevdiğin birini kaybettiğini düşünüp dram yaşamaz mısın, hiç? Kaygın, yön değiştirip, dibindeki çıkmazı aşıp, en acı, en zor yok oluşa dönüşmez mi? Herkes ömründe birkaç kez katil olmaz mı, fikrinde dahi...
Bir ağlama korkusuna, kanlı-canlı kurban vermek, akıldan bile olsa
bir vahşet, bir cinayet değil mi konuş! Ah! İnsanlığımdan utanıp fasülyeye, kirpiye, bir kalem pile dönüşmek istiyorum. Ha! Bak, şey de olyur; kocagözlü , neşeli bir baykuş ! Hep merak etmişimdir; ağaçta oturup sağa, sola bakıyor filan. Kafayı tamtur çeviriyor hayvan, süper... Cadı gibi elleri de var, değişik bir şey... Kanat, uçmak, 'tırtıl yin mi?' , 'sağol, bugün annem salyongoz getirdi.' derken geçer hayat. Temiz ruh, sözsüz ve fikirle zehirlenmemiş bir dil...Gönüller de rahat. Mis...

Hiç yorum yok: