Yaşamın akışına, çok değerli ve yaşlı bir sanat eserinin etrafında toplanmış, estetik aşığı kalabalık gibi; hayranlıkla ve hayretler içinde bakıyorlar. Bir o yandan, bir yandan bakarak 'bir anlam vermeye', biraz daha yakından bakıp dahil olmaya başlıyorlar. Yaşamın akışını kimse anlayamıyor. Ömrünü bir icada adamış hırslı bir bilimadamı imanıyla, ellerinde not defterleri, yaşamın akışını inceliyorlar. Anlayamıyorlar. Herkes başka bir şey anlıyor, doğrusu bilinmiyor. Bir takım teoriler zaman, zaman popüler olup akılları kurtarıyor. Geçiyor, sonra yenisi... Anlayamıyorlar. Niye anlamak için ömürlerinden oluyorlar? Anlamadan da yaşayarak , o biricik ömrü doldurmak yerine? Yaşasınlar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder