Tanıdığımdan beri yarasız, kırıksız görmedim O'nu hiç. Hergün kabga eder, her gün... Tüm insanlığa karşı nefreti, damarlarında zonklar sürekli. Taksi şoförü olmakla büyük hata etmiş; ' her gün defalarca, katil olmasına ramak kalıyor.Yakında birini sırf birden yola fırladı diye, hunharca katledebilir sokakta. ' diye düşündüm hep... Geçenlerde bir müşterisi uyarmış; 'siz çok gergin bir beyefendisiniz, daha sakin bir meslek seçemez miydiniz?' Hasan, adamın iyi niyetini gördüğünden ses etmemiş ama, o günden bu yana, adamı birkaç farklı aletle döverek öldürmüş; aklında. Biz de işe çok geç kaldığım bir gün tanıştık. O kısacık zamanda, binbir küfürle, bir kadın şoförle yıllardır süren davasını anlattı bana. Korkudan öldüm ama sevdim Hasan'ı. Güçlü, kuvvetli, kızgın bir adamcağız. Nasıl da çirkin ve nasıl da kötü giyinir. Tam da o günlerde şirket
şoför arıyordu. 'Buldum.' diye girdim ofise. 4 Yıl oldu. Kazasız ama bol belalı bir 4 yıl. Hasan'la ilgili çok şey öğrendim ama araba dışında hiçbir yerde görmedim O'nu. Ha! Birkaç sefer şahitlik yaptım ufak tefek davalarında, o kadar. Hiç bu kadar ciddisi olmamıştı. Birgün olacağına emindim, ama yine de-... neyse...
Efendim Hasan, 13 kardeşin en küçüğüymüş. Bu 4 yaşındayken, annesi pencerenin önünde fasülye ayıklıyormuş. Babası içeri sakince girip pompalı tüfeğini almış. Kadına seslenmiş. Tek seferde vurup, öldürmüş zavallıyı. Tek seferde.Hasan'ın gözlerinin önünde. Bahçeye düşen bir külot yüzünden. Sözüm ona, namus için.
Hasan'ın doğup büyüdüğü köy zaten bütün köklerin birbirine girdiği bir köy. Her dinden, her kökenden, dinsizlikten, acıdan, korkudan, kiliseden, camiiden, topraktan, sudan, türlü dilden öfkeyi nesillerdir taşıyan bir köy. Bu adam sakin olamazdı hakim bey; olamaz. Fakat bu öfke patlamasının hamile bir kadına denk gelmesi- çok... çok acı! ... N'olur bir daha asla sokağa çıkamayacağı bir ceza verin... ya da bir akıl hastanesine kapatın O'nu... O ve O'nun gibiler iflah olmaz efendim....
Söyleyeceklerim bu kadar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder