İZ

Önce biraz uzaklaştı...
Tedirgindi.

Garip bir soğukluk hissettim günlerce ;
gözlerimin içine bakmamaya başladı-ki en çok ağırıma giden de budur, söylemiş olayım yeri gelmişken.-

Her gün aramızdaki mesafe biraz daha artıyordu.
Birbirimizi iyi göremiyorduk; kalabalıktık: kafamız karıncalı.
Sonunda hepten uzakta bir yerde oldugunu fark ettim: kendimi yapayalnız ve aç hissettim.
Arkasına son kez bakacakmış gibi durdu...

ve gitti. Arkasina hiç dönmedi; dönmeyecekti.
Gitti
Önce küçük bir adımla başlayan uzaklaşma, ufukta kayboldu, gitti.
Gitti:
sessizlik kokusu.
İs izi.
Kaldım.

Öfkem beni terk etti.