SUYA 'YAZI' YAZMAK

Ben küçükken balıktım.
Yüzyıllar öncesindeki çocukluğumdan kalan baloncukları özler doku'larım.
Büyüyüp, ellenip ayaklandıkça unuttum nerelerden geldiğimi.
Susadım.
İnsan halimle suya girdiğim an, her hücremle suya karıştım.
Çok susadım; uykulardan uyanıp kana kana içtim, yine de doyamadım.
Toprak tutar, su çeker beni; su besler...
Gözlerim denizle dolmadan soluklanamam ki ben; gerçek olamam.
Parmak kadar bir balık olduğumu her unuttuğumda çirkinleşip, başka bir dünyanın canlısı olurum; zapt et beni su.
Sudan uzak kaldıkça daha çok iş, daha çok para, daha çok tüketim düşünür; doğaya aykırı bir varlığa hatta 'yokluğa' dönüşürüm... Ben sadece insanım (şimdi)...
Susadım: Demek ki bir makinaya kaptırdım elimi...
Diz kapaklarım gıcırdamaya başladı, tevekkeli , iyi susamışım ...
Suya düşüp, öz be öz kendimi bulasım geldi, kapıda...
Bekletmeyeyim...