'IH' ...

fotograf: Yasemin Unaldi

Bir kızın en mutlu hissettiği an babasının salladığı salıncakta kıkırdayarak gökyüzüne uçtuğu andır...
Kız bunun en mutlu an olduğunu,  yıllar sonra ağladığı yastığa bakarak anlayacaktır...
O salıncak her şeyin yolunda olduğuna şüphesiz inandığı nadide mekandır...
Orası tüm gezegenlerin en korunaklı dağıdır...
Bir kızın gözlerini kapatıp o duyguyu hatırlayarak, kalbindeki mağaradan gelen çocukluk kıkırtısını duyduğu an, büyüdüğü andır...
Salıncaktan 'pat' diye düştüğü,
kuşların sustuğu,
havanın hep yağışlı olduğu,
kaplumbağaların yorulduğu andır...
Bir kızı hiçkimse babası gibi sevemez...
Kız, büyüyüşünü izlerken, çocukluğu bir sokakta oynamaktadır hala...
Uzaktan sesi gelir;
ip atlmaktan yorulup babasının sırtına tırmanır,
önce salıncağa sonra hamağa taşınır, uyuyakalır...
Babası kucağına alıp yatağına yatırır.  Tam kapıdan çıkacakken baba, 'ıh' der kız, uyanır gibi... Baba dönüp 'şşş' der uyandıran tüm seslere, kıza sarılır. Kız babasının kollarında yüzyıllarca uyur;
kolu uyuşur babanın, kızın uykusu bölünmesin diye kıpırdamadan bekler...
'ıh' diye uyanır kız yıllarca uzak bi' yatakta. Uyuşmuş bir yastığın üstünde: Büyümüş, şişmiş, ağlamış gözlerinin içinden... Uyanır mutluluk uykusundan...
Rüyasında da olsa bir kızın en ama en mutlu hissettiği an, babasının salladığı salıncakta kıkırdayarak gökyüzüne uçtuğu andır...